Τον Νοέμβριο του 2003, σκεφτήκαμε μια παράσταση που ονομάσαμε Dionysia. Το περιεχόμενό της ήταν μια συζήτηση για τα ελληνικά Διονύσια και το ποτό των θεών, συμπεριλαμβανομένης μιας γευσιγνωσίας ελληνικών κρασιών. Με την πάροδο των χρόνων, ταξιδέψαμε σε όλες τις αμπελουργικές περιοχές της Ελλάδας, ενώ πήγαμε και σε γειτονικές χώρες και δοκιμάσαμε τα κρασιά τους. Η παράσταση έχει γίνει παράδοση.

Τα Διονύσια, ή Βακχανάλια, ήταν μια γιορτή στην αρχαιότητα προς τιμήν του θεού του κρασιού και της τεκνοποίησης. Τα μεγάλα Διονύσια, που γίνονταν στην Αθήνα, περιελάμβαναν παρελάσεις με τραγούδια που συνδέονταν με τον Διόνυσο, με ατίθασα και πληθωρικά γλέντια. Το σύμβολο της γονιμότητας ήταν ο φαλλός, τον οποίο φορούσαν οι πομπές κατά τη διάρκεια των εορτασμών.

Στην ελληνική μυθολογία, ο Διόνυσος, ή Βάκχος, είναι ο γιος του υπέρτατου θεού Δία και της ανθρώπινης ερωμένης του Σεμέλης, κόρης του Θηβαίου βασιλιά Κάδμου.
Ως φυτική θεότητα, ο Διόνυσος ήταν κυρίως θεός των αμπελιών και του κρασιού. Το αμπέλι έγινε διαχρονικό σύμβολο του Διονύσου και το κρασί κατέλαβε σταθερή θέση στη λατρεία και τις τελετουργίες του.